De voorkeur van wie

Vandaag vroegen verschillend mensen wat ik vond van de coup-poging van Rita Verdonk. Zo werd de discussie over het partijleiderschap in de pers genoemd.

Het is natuurlijk erg apart dat de nummer twee op de lijst meer stemmen trekt dan de nummer 1. Als je op een partij stemt, moet je een goede reden hebben om niet op de lijsttrekker te stemmen. Veel mensen hadden die reden klaarblijkelijk. Dus ik kan me voorstellen dat Verdonk deze stemmers niet wil negeren door netjes achter Rutte aan te blijven lopen. Aan de andere kant is Rutte wel door de VVD-leden verkozen tot leider.

En daar ligt nu net het probleem dat als sinds de jaren-Fortuyn speelt. De kloof tussen politiek en het volk. De VVD-leden zijn geen afspiegeling van de VVD-stemmers. En dat is bij vrijwel elke partij het geval. Met, naar mijn mening, de SP en PvdV als uitzonderingen en daarmee winnaars in de verkiezingen. Zeker de meer prominente VVD-ers kozen Rutte, terwijl de kiezer-op-straat Verdonk een betere kandidaat vindt. Met als resultaat dat Wilders een groot aantal stemmen wegtrekt en dat een ander deel van de kiezer gewoon op de persoon Verdonk stemt in plaats op de VVD als partij.

Voordeel is dat de verkiezingen net geweest zijn en de VVD vier jaar (als de volgende regering zijn werk wel afmaakt) de tijd heeft zich te herstellen en een duidelijke koers uit te zetten voor de volgende verkiezingen. Want daar zitten de partij, haar leden en vooral haar stemmers op te wachten: duidelijkheid. En met een beoogd kabinet van CDA, PvdA en SP, is het vier jaar lang prijsschieten vanuit de oppositie. Als de VVD de rijen gesloten kan houden, ligt de overwinning over vier jaar voor het oprapen. Maar dan moeten ze zich niet weer de kaas van het brood laten eten door Ome Geert.